Μουσείο Ιατρικής Κρήτης
Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Eκθέματα
Ιατροσόφιον
Συσκευή πνευμοθώρακα
Ακτινολογικό μηχάνημα
Πρώτες συσκευές αναισθησίας
Φαρμακοδοχεία
Εργαλεία
Θεματικοί άξονες
Τόποι της ίασης
Το ανθρώπινο σώμα, οι αισθήσεις και ο εγκέφαλος
Ιατρικά εργαλεία - τεχνολογία
Από τα βότανα στα φάρμακα
Ιατρική & γράμματα / τέχνες
Νέα
Ανακοινώσεις
νέο
Εκδηλώσεις
Παλαιότερες εκδηλώσεις
Αφιερώματα
Eκπαιδευτικές δραστηριότητες
Δευτεροβάθμια εκπαίδευση
Πρωτοβάθμια εκπαίδευση
Κύκλοι σεμιναρίων
Διαλέξεις & Μαθήματα
Οι φοιτητές στο Μουσείο
Tο μουσείο
Σχετικά με το Μουσείo
Ιστορία
Στελέχωση
Μορφωτικός σύλλογος επιστ. υγείας
Θεσμικό πλαίσιο
Ευεργέτες & δωρητές
Υποστηρικτές & χορηγοί
Έργα
Ακαδ. δημοσιεύσεις
Εκθέματα
Ιατροσόφιον
Συσκευή πνευμοθώρακα
Ακτινολογικό μηχάνημα
Πρώτες συσκευές αναισθησίας
Δοχεία
Εργαλεία
Ανακοινώσεις
2023-10-28
Webinar: Ιατρική και Λογοτεχνία
2023-10-26
Δελτίο τύπου για τον θάνατο του Γιώργου Γραμματικάκη
2023-06-06
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Το Σώμα και η Τέχνη
2023-05-25
Πασχον σώμα, υγιές σώμα και ψυχή στον κινηματογράφο
2023-03-31
Webinar - Η συνάντηση της Ιατρικής με τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες
περισσότερες ανακοινώσεις
Eκθέματα
/ Συσκευή πνευμοθώρακα
Η συσκευή χρησιμοποιείτο για την ελεγχόμενη είσοδο αέρα στην υπεζοκωτικη κοιλότητα με σκοπό να προκαλέσει σύμπτυξη του πνεύμονα (collapse).
Την συσκευή ανακάλυψε το 1884 ο Ιταλός Γιατρός Carlo Forlanini , ειδικός στη θεραπεία της φυματίωσης, κ γι’ αυτή του την ανακάλυψη προτάθηκε για το βραβείο Nobel.
Η ανακάλυψη αυτή βασίστηκε στην παρατήρηση του 19ου αιώνα ότι ο αυτόματος πνευμοθώρακας βελτίωνε την πορεία της πνευμονικής φυματίωσης.
Με την είσοδο αέρα η αζώτου στον υπεζωκοτα , ο Forlanini προκάλεσε σύμπτυξη του πνεύμονα η τμήματος αυτού βάζοντας έτσι τον πνεύμονα σε «ανάπαυση». Κυρίως όμως η είσοδος του αέρα συνέπτυσσε τα σπήλαια της φυματίωσης που προκαλούσαν τις μαζικές – θανατηφόρες αιμοπτύσεις.
To 1906 o Christian Saugman βελτίωσε σημαντικά τη συσκευή προσθέτοντας υδάτινο μανόμετρο για ακριβείς μετρήσεις της ενδοθωρακικής πιέσεις κι επομένως την αποφυγή ανεπιθύμητων παρενεργειών . Έκτοτε έγιναν αρκετές βελτιώσεις κι η τότε ιατρική βιομηχανία παρουσίασε αρκετά μοντέλα συσκευών τεχνητού πνευμοθώρακα.
Από το 1910 ως το 1920 ήταν η πιο διαδιδομένη θεραπεία της φυματίωσης στο Δυτικό κόσμο. Με την ανακάλυψη όμως των αντιφυματικών φαρμάκων της στρεπτομυκίνης το 1944 και της ισονιαζιδης το 1957 ,η μέθοδος αυτή άρχισε σιγά σιγά να εγκαταλείπεται ώστε σήμερα να χρησιμοποιείται.
Η τεχνική του θεραπευτικού Πνευμοθώρακα απαιτούσε ιδιαίτερες ικανότητες και ειδική εξάσκηση του θεράποντος για να αποφευχθούν παρενέργειες που θα έβαζαν σε κίνδυνο τη ζωή του αρρώστου. Η σωστή θέση της βελόνας εισόδου του αέρα, η ύπαρξη συμφύσεων στον υπεζοκωτα ο αριθμός κ η θέση των σπηλαίων επηρέαζαν την επιτυχία η όχι της μεθόδου.
Στην Ελλάδα Θεραπευτικό πνευμοθώρακα εφάρμοζαν οι γιατροί Φυματιολόγοι με σημαντικές επιτυχίες.
Στην εικόνα παρουσιάζεται ο γιατρός Φυματιολόγος Μενέλαος Σιαφάκας να εφαρμόζει θεραπευτικό πνευμοθώρακα σε άρρωστο του, κάτω από πρωτόγονες συνθήκες.
Το υλικό τεκμηρίωσης είναι ευγενική συνεισφορά του Νίκου Σιαφάκα, Ομότιμου Kαθηγητή Πνευμονολογίας
Σχετικά με το Μουσείο
Άνθρωποι
Υποστηρίζω το Μουσείο
Προστασία δεδομένων
Χάρτης ΠΚ
Τηλεφωνικός κατάλογος ΠΚ
Είσοδος
Πληροφορίες
2810 39 4810
museummed@med.uoc.gr
10:00 - 14:00 καθημερινές
Ιατρική Σχολή
Πανεπιστήμιο Κρήτης
ΤΘ 2208 ΤΚ 71003
Βούτες, Ηράκλειο Κρήτης